Nasıl da doğal,içten
gözlerinin içi ışıl ışıl
almayı, vermeyi hesaplamayan
yaşayacağı aşka bakan
kan ter içinde kendini kaybedercesinedir
taşra kızının aşkı...
ve onun bütün bu sadeliğinin
netliğinin yanında
nasıl da ruhu kasıp,
ona kasvet vericidir
kendini bu kara leke şehirlerin
orman şartlarına göre
tam teçhizatlı donatmış,
bire bir hesapçı
alıp-vermede adillik peşinde
düzeylilik içinde boğulmuş sevişmeleriyle
bilgili-görgülü şu bizim şehir kızı...
Ömer Dalman (Ekim 2007)
www.antoloji.com/omer_dalman
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder