28 Ocak 2012 Cumartesi

Tek umut

Bıraktım uzun süredir kendimi
yola devamımı destekleyen irademi
sabah koşularımı, coşkumu, dinamizmimi...

Bıraktım uzun süredir bana destek sevinçlerimi
neşeler içinde çocuklar gibi koşan o adamı
varsa yoksa dumanım, şarabım...

Umutsuzluğumun hapsinde
Yaratan'ın kucağına
kollarına bıraktım kendimi
tek umut...

Binler anladı beni de
dibimdekiler anlamadı
ona yandım ben.
Yandım yandım kavruldum
kül oldum
kül oldu beden
yükseldi benlik
tek umut...

Kendime kesin dönüşün son aşaması
kesildi bağlar
son çabalar, direnişler...
biliyorum
var benim gibiler
bıraktılar kendilerini
ama yetmiyor
bir yanım kül
bir yanım kor
bir yanım alev!..

Binler anladı beni ama yine de bir yandan
boşa gitti kelimeler, sevgiler, bağlar...
Buna yanar, korlanır, küllenirim.

Bıraktım uzun süredir kendimi
sevinçlerimi, coşkumu, gülüşlerimi arkamda bırakırcasına
onlara hediye ettim.

Yaratan'ın kucağındayım
ortamın şerefsizinde
dibimdekilerin sağırlığında, körlüğünde
Binler anladı beni de
onunla olurum teselli...

tek umut...


Arıza Adam
Ömer