Paylaşırım

Seninle hayatımın en önemli parçalarını,
en deli taraflarını
zırvalarımı
hatta tümünü paylaşırım.

Seninle yolculuklara çıkarım.
Seninle yalanlarımı doğrular
günahlarımı çıkartırım.

Seninle ateşlere yürürüm
elim silahsız
üstüne giderim adamların
puştların!

Seninle bilgeliğimi paylaşır
kendimi ikiye katlarım
aydınlanırım.

Seninle zevklerimi ikiye bölerim
zevkin, umudun
yaşam enerjin olurum.
kadınımı paylaşır,
aşkımı ikiye böler,
aşkta olurum,
yanarım
dolarım!

Benim tek kadim dostum...


Ömer Dalman (31.08.2008)
www.antoloji.com/omer_dalman

Kapansın Işıklar

Onca insanı güldürmüş bu gözler
gün içinde.
onca espriler yapmış
kaleme almış
ti'ye almış dünyayı...

Akşam olunca kararmış tepesi
seller-sular, kara fırtınalar götürmüş
gülücüklerini;
kime ne?..
Bırak kapansın ışıklar ara sıra...

O deli adamın gündüz gülücükleri
yerini akşam buhranlarına bıraksın.
Kaçacak yer bulamasın
evi ona zindan olurcasına
ruhuna cehennemler çökercesine
karalasın varlığını biraz daha...

Ömür dediğin bir kum tanesi be canım
şu koca alemde;
biraz daha sabır
biraz daha karanlık, cehennem
biraz daha zindan olmuş
kime ne?..
Bırak karanlığa gömülsün Ömer
biraz daha...


Ömer Dalman (20.08.2008)
www.antoloji.com/omer_dalman

Adamı değilim

İhtiyacım var bu ara ağlamaya
gözlerimden seller, sular
nehirler
okyanuslara...

Hokkabazlar da durulur
gülmeyi bırakıp bir kenara
hokkabazlar da eğer önlerine
başlarını...

Fonda duygusal Soner Arıca nağmeleri...
Her ne kadar Allah'ın yaramaz çocuğu
komik adamı olsam da;
ben de eğerim
O'nun keskin kılıcının önüne
boynumu...

Öylece
süzülürken gözlerimden sular-seller
hiçbir amacım kalmamış
bu yalan dünyaya dair
beklerim sevgiyle
başımı uçurmasını.

Ama yine merhamet edip
beni yanına almaz.

Yine boynum önüme eğik,
dünyanın beceriksizi,
dünyanın arlanmazı, utanmazı
bir de çocuk gibi şımarık
ben...

Ağladığımla kalırım...

Yukarılarımdaysa
olur bir şeyler
daha erken belki ama
ben yine de
bu dünyanın adamı değilim.


Ömer Dalman (07.08.2008)
www.antoloji.com/omer_dalman

Daha ne isterim ki?

Fonda
hafif hafif kulaklarımı okşayan
ruhumun derinliklerine kibarca sızan
o jazz...

Belki Miles Davis
belki Charles Mingus
ya da biraz Marcus Miller...

Salon hafif loş...

ve ağzımdaki purodan
tavana doğru yavaş yavaş
müdahalesiz yükselen
ortamı o kesif kokuya boğan duman...

Kucağımda
hafif hafif bana sürtünen
yılan gibi sevgilimin
dayanılmaz cazibede ve incelikteki
o ayakları...

Ben daha ne isterim ki
şu ucuz dünyadan?..


Ömer Dalman (01.08.2008)
www.antoloji.com/omer_dalman