Kanımın sonu gelmez

İndirildi sanmayın sancaklarım aşağı...
Benim iradem demirden yapılı.
Bende de bir beden var her insan gibi
ama benim ruhum Allah'a takılı.

Merak etmeyin sevenler
bende akan sular, o yüce nehir kesilmez
oluk oluk akan kanımın sonu gelmez.
Zaman lazım biraz sadece
sürgündeki ruhum dinlensin

bütün puştlar yakın zamanda götlerinden dillensin
mahşerde yansın hepsi
ellerini açıp
Allah'tan yardım dilensin.

ARZ

Kadın eline bakmam

Kadın...
Bir yandan en güzel, en çekici
Yaratan'ın eseri...
Alemlerin barış yaptığı o son noktada
gelinmiş olan güzelliğin özeti...

Ancak
ne zaman niyetimi doğrultup düzeltmeye çalışsam durumu
yine bir kadın çıkar ve karıştırır işleri.
Kimi zaman güler yüzüme
asla bilemezsin arkandan söylediklerini.

Kadın...
Çoğu zaman en büyük acıların mimarı...
Tam ortaya koyduğumda kalbimi sorgusuz
kefeleri koyuverir önüme
yine kocaman bir hesap dünyası!..

Yükseltsen sesini suçlu olursun
susup otursan, bıraksan oluruna
vurdumduymazsın.
yedi köy suçlar seni arkandan!?

Af buyursunlar ama
en son güvendiğimdir kadın.
Hani olur da düşecek olursam uçurumdan
imdadımı duyar da tutuverir kolumdan
annelik içgüdüleriyle bir ihtimal!
Güvenmem başka tarafına.

Bu yüzden dostlar
kendinde saklıdır Arıza Adam
mecbur kalmadıkça güvenmez kadına.

Yok mu derseniz ona faydası olan kadın?
Anneden, abladan, eşden ötesini tanımam.
Onları bile zor idare ederken
çölde susuz kalsam kadının eline bakmam.


Arıza Adam
Ömer Dalman

Canım benim...
Hayatta beni senin gibi seven görmedim.
görseydim bile zaten
hakkı olmazdı
geri çevirirdim.

İki bakışı, üç koklaşmayı aşk zannedenler var.
sevginin onurunu yerlere serenler var.
hiçbiri göremez ki bu oyunun sonunu.
bozar bozar hep bu yolu
sonra yeniden yaparlar.

Canım benim...
Hayatta seninki gibi huzurlu bir iklim
böyle ılık, güvenli deniz
gözden ruha inen ufuklar görmedim.

Eskise de o dokunuşlar, sevişmeler
her sabah kalktığımda bana bakan o ışıl ışıl
ilk günkü gibi hiç dokunulmamış
taptaze gözleri eskitemedim.

Kabarır arada denizler
döner tayfuna tatlı esintiler
sağnaklar bastırır bazen ışıl ışıl güneşi ama

canım benim...
herşeyin gelip geçici olduğu bu satılmış alemde
bana böylesine dipten sevgisini demirlemiş
ne bir erkek, ne bir kadın
ne büyük, ne küçük görmedim.


ARIZA ADAM
Ömer Dalman

Tek umut

Bıraktım uzun süredir kendimi

yola devamımı destekleyen irademi

sabah koşularımı, coşkumu, dinamizmimi...

Bıraktım uzun süredir bana destek sevinçlerimi

neşeler içinde çocuklar gibi koşan o adamı

varsa yoksa dumanım, şarabım...

Umutsuzluğumun hapsinde

Yaratan'ın kucağına

kollarına bıraktım kendimi

tek umut...

Binler anladı beni de
dibimdekiler anlamadı

ona yandım ben.

Yandım yandım kavruldum

kül oldum

kül oldu beden

yükseldi benlik

tek umut...

Kendime kesin dönüşün son aşaması

kesildi bağlar

son çabalar, direnişler...

biliyorum

var benim gibiler

bıraktılar kendilerini

ama yetmiyor

bir yanım kül

bir yanım kor

bir yanım alev!..

Binler anladı beni ama yine de bir yandan

boşa gitti kelimeler, sevgiler, bağlar...

Buna yanar, korlanır, küllenirim.

Bıraktım uzun süredir kendimi

sevinçlerimi, coşkumu, gülüşlerimi arkamda bırakırcasına

onlara hediye ettim.

Yaratan'ın kucağındayım

ortamın şerefsizinde

dibimdekilerin sağırlığında, körlüğünde

Binler anladı beni de

onunla olurum teselli...

tek umut...

Arıza Adam

Ömer

Arıza Adam tekerlemeleri

Şiir okumak insanı dinlendirir.

Ayarında alkol delikanlıyı dillendirir.

Terör illeti milleti kinlendirir.

Kaçık çorap avradı sinirlendirir.

Arıza Adam'ı fazla izleme

konuya komşuya seni diklendirir!

ARZ

Ömer Dalman

Dumanım sana inadına

Purom Meharis
Çayım duble...
Ruhum tıpkı bir patlıcan ezme
Hatta fincan hapsinde…

Sarımsağa bulanmış bakışlarım
gözlerim yaşlı değil tersine
bilerek bir pis koku
bir kin, nefret
ne dersen de…

Bir avrattır umudumu karartan
aşk acısı, sevginin cilvesi
yılların diyeti

ya da her neyse...

Zor nefes almak
bıraktım herşeyi bir günlüğüne

grev var bu iş yerinde...

Duman altıyım ölümüne
sıktım Arıza kurşunlarımı endişelerim üstüne
verdim mermiyi ağıza

doğrulttum azmimi avrata
ve budur dedim olayım
bulaşılmaz bana…
Yerse!..

Purom Meharis
çayım duble…
Bitti ilki; geçtim ikinciye.
Kaç taneyle süpürürüm bendeki posanı
kaç pafküfle temizlerim ruhumu?!
ruhum fincan hapsinde…

Kokuştu bendeki hüznün, kederin
eskidi boğazıma yapışan ellerin
fonda Killa
başımın üstünde dumanım

yeter be avrat azıcık utan!
sevenlerim bütün gün izlemede
harcatmam lan ben sana kendimi!
ARIZA ADAM aldı artık ipleri eline!..


ARIZA ADAM
ÖMER

Ölümüne

Eskiden tadında ayarında içerdim
şu leziz purolarımı.

Abartmazdım...
Günde üç öğün yemeklerin üstüne

birer kahveyle, çayla...
Ya da hani

yatak operasyonlarının aralarında!..

Artık işler değişti.
Karı dırdırından mı, şehrin kokusundan mı

ya da

zevk çemberim daralıp
yaşam sebebim azaldığından mı

bilemem

ama

Eskiden tadında ayarında içerdim
şu leziz purolarımı.

Abartmazdım...

Şimdi
ölümüne içiyorum

umarsız

amaçsız

dünyaya isyanlarda...

Gitmek ister gibi erkenden

cesurca, kinle...

arkama bakmamacasına

kör olmuş gözlerim neden?..

karı dırdırından mı

bu şehrin kokusundan mı

ya da

dünya bana göre olmadığından mı

bilemem ama

eskiden tadında ayarında içerdim
şu leziz purolarımı.

şimdiyse ölümüne...

ARIZA ADAM

Ömer