Sarmışken
ele geçirmişken kızgın alevler
merhametini bile
kardeşin kardeşe,
buzlanmışsa tepeden tırnağa
o eski, ortak gönüller,
oyuncak olmuşsa
yumuşak lastik gibi
ortama göre şekillenmeye
yitirmeye başladıysa kimliğini
ortak tarihler,
neyi kalmış ki dostlar bu dünyanın?!..
kazansan malın en iyisini,
en rahat koltuklarda terlese kıçın,
yine çırılçıplak ortalıkta,
çırılçıplak yalnız
ne anlamı kalmış ki dostlar yakınlığın, uzaklığın?..
Ömer Dalman (Mayıs 2007)
www.antoloji.com/omer_dalman
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder