6 Ağustos 2007 Pazartesi

Fakirlerin Feryatları

Öyle bir yükselir,
çalkalanır ki feryatları fakirlerin birgün
topyekün
ve toplamı ulaşılır yüce makamlara,
geri döndüğünde dünyaya bu hüznün yükü
ne sen taşıyabilirsin, ne öteki,
ne kurumlar, milletler, devletler!..

Dünya Ana bile bir şey yapamaz
sadece boyun eğer
verilen emire...
Gerekirse harap eder kendini
feda eder güzelliklerini o bir tek söze.
önünde ne sen durabilirsin,
ne bir başkası
ve ne de milletler
kıtalar!..

Öyle bir yükselir,
çalkalanır ki feryatları fakirlerin birgün,
o koskoca yaraya merhem olmak için
koca bir varoluş zinciri boynunu büker
teslim olur.

Uğrunda sürünülmüş bütün hükümdarlıklar
saltanatlar
sahte yatırımlar
büyülenmeler bir hiç olur ellerinde
ve ellerin artık sende bile değildir;
dayanamazsın,

emri almıştır bünyen,
kişiler, kurumlar, devletler dursa arkanda
duramazsın, yapamazsın!


Ömer Dalman (Temmuz 2007)
www.antoloji.com/omer_dalman

Hiç yorum yok: