Tarihimin gölgesinde
kesintisiz güneşin doğmasına az kala
son karanlıkları temizliyorum.
Anlayanım ya bir ya da iki tane...
fazlasına da ihtiyacı var mı insanın?..
Tek bir yaşayana bile gerçeği haykırsa insan
hayata bir ağaç daha dikmiş olmaz mı?..
Tarihimin gölgesinde
tamamen kurtarmak üzereyken kendimi
o eski yalanlardan, politikalardan
doğuştan boynuma takılmış zincirlerden
en azından o iki kişiyi yanımda bulmamın mutluluğuyla
kesintisiz ışıktan önceki son deri değişiminde
arkama yaslanıyorum
keyifle...
ve o yalanları bir film şeridi gibi izliyorum.
Tarihimin gölgesinde kala kala
yalanlarla boğuşa boğuşa
ve çoğu zaman haksız yere
ezile ezile
şu anki kesintisiz ışığa sarılmanın gururuyla
hayatı bir kez daha ellerimle sarıyor
umutlarımla kutsuyorum.
Tarihimin gölgesinde...
yine de şükür...
Ömer Dalman (Ağustos 2007)
www.antoloji.com/omer_dalman
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder