Gelen taşlardan kaçmam
kaldırırım kafamı yukarı
yüzümde bir teslimiyetle seyre dalarım.
varsın kafamı yarsın her inen taş.
varsın kanlar içinde baksın yüzüm.
bembeyaz sandıkları gömleğim kırmızıya dönsün!
yıkılana kadar aciz bedenim toprağa
keyfini çıkartırım şu ucuz yaşamın.
gelen taşlardan kaçmam
kaldırırım kafamı yukarı
beklerim...
Rahmet yağmurlarında yıkanırken bulurum kendimi
hepsi 'niyet' değil mi?..
varsın kanlar içinde baksın yüzüm.
bütün taşlar da,
kötekler de, çomaklar da,
ateşten, topraktan, sudan ayrı olmamak üzere
aynı gökyüzünden
aynı semadan
aynı Yaratan'dan değil mi?..
Ömer Dalman (Temmuz 2007)
www.antoloji.com/omer_dalman
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder