14 Mayıs 2007 Pazartesi

Yok yok!

Bionik gözlerimin gerisinde
detaylı bilgi ekranım ne zamandır
o tatlı alarmı vermiyor...

Genelde yaşayanları 2 tür olarak gösterir.
Normal durumda önünden
binlerce şey geçer gün içinde
canlı veya cansız fark etmez.
yeşilimsi bir ekrandan bakarım.

türlü canlılar, adına insan denen şeyler
vızır vızır arabalar
çocuklar filan...

ama
bunca zahiri zenginlik arasında
o tatlı alarmı ne zamandır vermez oldu ekranım.

Ne zaman kendini hatırlayan bir "insan" geçse önümden
işte o alarmı verirdi!
O tatlı
yalnız olmadığımı belli eden bip sesi!..
ve tam o sırada ekranımın önünden geçerken o şey
yani insan,
bulunduğu alan parlak mavilenirdi!..

uzun süredir yok
yok
yok!..
sinirlerim, moralim bozuk!..
sadece moron gibi etrafı seyrediyorum
ekranımdan.

umudum var mı?
pek de yok...


Ömer Dalman (Mayıs 2007)
www.antoloji.com/omer_dalman

Hiç yorum yok: