Gül bana gül,
geç dalganı!
kadın'sın, güç sende.
Bense peşinde pervane çaresiz;
böyle kurulmuş düzen
çarklar böyle işlemiş
uymayan yanmış,
ne gelir elimden!?
Gül o zaman bana işte gül!
geç dalganı
gül o güzel yüzünle
pervane et cazibenle!
Doğaçlama yap beni,
koy cebine dolaştır.
çıkart arada masanın üstüne
çalışırken, yemekte veya eğlencede
bak bak gül bana!
Bense yine ve herzamanki gibi
peşinde pervane!..
böyle kurulmuş düzen
ne gelir elimizden?..
tadını çıkartırım, susarım
yan cebinde alemi dolaşırım
kalçan sallandıkça
duyarım sıcaklığını
duyarım titreşimlerini
kaderime razı olurum.
Kadın olan sensin;
gül bana gülgeç dalganı!
düzen bu;
bozulmaz.
Ömer Dalman (Mayıs 2007)
www.antoloji.com/omer_dalman
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder