21 Mart 2009 Cumartesi

Ne mutlu anabilene

Dünya üzerinde acılara gömüldüğünde bir ruh
ve çilelerle yoğrulduğu günlerde
bir başkadır adını anması Allah'ın
yakarışlarla, dualarla
imdat çağrılarıyla...

ve aynı ruhun yüzü güldüğünde
düze çıktığında hayat yolunda
amaçlarına ulaştığında sırtı rahat
keyfi yerinde;
bir başkadır adını anması Allah'ın
o sonsuz şükran ve konfor içinde...

İki yolun da sonu Allah'a varır nihayetinde.
İki farklı durumda...
biri zorunlu ve çaresizce,
diğeri sonsuz bir keyif ve

karşılık verircesine...

Her iki durumda da O'nu anabilene
ne mutlu...


Ömer Dalman (22.03.2009)
www.antoloji.com/omer_dalman




Hiç yorum yok: