Şu halde, tam da bezginken
alabildiğine
ard arda puroları püfürdetmiş,
çayları peşpeşe lüpletmişken
ve hiç bir tutunacak dalım kalmamışken
umutlar sıfırlanmış
ayaklarımı toprakta tutan bir güç kalmamışken
alıverseydin beni hemen buracıktan
fena mı olurdu?
Sürüngenliğime daha çok meydan vermeden
gözlerimin altı daha da morarmadan
o yüzümdeki coşku
tam anlamıyla silinmeden
henüz yakışıklıyken zavallı bedenim
alıverseydin beni hemen buracıktan
fena mı olurdu?..
Ömer Dalman (26.03.2009)
www.antoloji.com/omer_dalman
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder