Umrumda mı Anne?

Yandaki araçların hızlarına göre
kendimden bağımsız
ipler onların ellerinde yol almam anne...

Zaten benzinle-mazotla çalışırken onların arabaları
sonsuz umutla çalışıyor benimki,
imanımı rüzgar edip katıyor arkasına...

Başlangıcımız aynı
varacağımız yerler farklı anne...
bana ne onların hızından
artist artist hareketlerinden
bana ne onların
anlık kazanç peşindeki yüzlerinden
zaferlerinden, sevinçlerinden?..

Takdirlerini, beğenmelerini, onurlandırmalarını,
hatta benliğime aynalıklarını boşver...
Başarılı, sanatçı, yetenekli,
arkadaş canlısı, gülümseme,
"çocuksuluk üstadı" ilan etmelerini
ve sık sık bu hallerime inanamamalarını boşver anne;

bakarım kendime
soldurmam,
sürekli yükseltirim ışığımı,
sağlığımı korurum
coşkumla beslerim ruhumu
hepsinin üstüneyse
inancımı çadır ederim,
bu kokuşmuş dünyalarında
el altından yaşar giderim

bana ne onlardan
hızlarından
hırslarından anne?!..

maddeleşmişken
ifadesi 'para'lanmışken maneviyatın bile
yalan olmuşken bu dünyanın ruhu
itelenmişken;
onların gururları, onurları
zaferleri veya kurtuluşları
kimin umrunda anne?..

yarın yıkılırmış
afetlere gömülürmüş bu uygarlık dedikleri
üzülürmüş eş-dost,
dağılırmış aileler;

topu gitsin isterse
umrumda mı anne?!..


Ömer Dalman (Ocak 2008)
www.antoloji.com/omer_dalman