Ötmez Buralarda

Mevkiin, sıfatın, ismin-cismin,
havan, cakan, kibirin,
kartal bakışın
ancak kendi mevkiinde öter.
Yanıma geldiğinde
masama oturduğunda
sesin gelmez kulaklarıma...

Katmanlar arasında süzülmüşken ben,
kardeşleşmişken varlığımla,
bütün varolanla;
boyunun uzunluğu,
sandalyenin rahatlığı,
konforun,
o asil bakışın, lafların,
yer bulamaz boşluklarımda...

İçimdeki huzurun sahibi sadece kardeşlerim...
kulaklarımdaki coşkulu müzik, dans, ninni
ve ağıtlar
sadece varolanın ta kendisi...

Katmanlar arasında süzülmüşken ben;
Mevkiin, sıfatın, ismin-cismin,
havan, cakan, kibirin,
kartal bakışın
ancak kendi mevkiinde öter.

Gıyabında yaşanır bu coşku,
bu mutluluk,
kardeş acısı,
ağıtların yükselen sesi...
hiçbiri gelmez sana kadar.

Mevkiin, sıfatın, ismin-cismin
ötmez bizim buralarda.


Ömer Dalman (Eylül 2007)
www.antoloji.com/omer_dalman