Seçimi Bana Bırakma

Adım gibi hatırlarım
söyledimdi ben o gece
yine geldiğinde beni almaya
bana bırakma seçimi
kendin al diye!

Dinlemedi ki Baba...
Sevgisinden şu yaramazına
bıraktı o son kapının kulbunu
yine elime
bekledi oracıkta
gelir miyim, kalır mıyım diye...

Yapamam!
dediydim aynen
sen kendin al bildiğin gibi
bana bırakma diye!..
Arkamda iki gülüm var
kendim yapamam
sorma bana ve yap diye!..

Yapmadı yine
kendi ellerime verdi kapının kulbunu!..

Bekletince sonra ben Baba'yı
geri çekildi düzenimden
müdahale olmasın diye.

Öyle bir sevgiymiş ki bendeki sevgiliye
o bile ellemezmiş
kesemezmiş kendi elleriyle
bu ipi...
Ayıramazmış kendi elleriyle beni
iki gülümden...

Halbuki bezmiştim artık
dayanamaz olmuştum!

Ama yapmadı
dinlemedi.
Bekledi...
kendim yapayım diye
ve yapmayınca ben yapmam gerekeni
çekti gitti yine!..

Alem senin dedim Baba'ya
saygım büyük dedim.
Döndüm uyudum sonra.

ve kahrolsun!
yeni bir sabaha günaydın...


Ömer Dalman (20.12.2008)
www.antoloji.com/omer_dalman