Sana herşeyi verdim
bütün heyecanları
sevginin en büyüğünü
aşkın ta kendisini...
Aykırılıklarımla besledim ruhunu
çiçekler açtırdım benliğinde
dallandın, budaklandın.
Kimsenin arayıp da keşfedemeyeceği
inanılmazlıkları ayaklarına serdim
en tepede hep ben vardım
planladım
ve benliğimden sular, ateşler serptim.
Ağıza alınmayacak laflarla,
tadılamayacak duygularla
ateşlerin en büyüğüyle kutsadım ruhunu.
Karşılığında ise sadece
daha fazla sen olmanı ve
kendi ateşlerini körüklemeni istedim.
Seni meydana saldım.
Silahlarını kuşandırdım
ama kendi silahlarını...
Sana herşeyi verdim
ama hepsini
kendine kökledim
kendinden filizlendirdim.
Şimdi gerçekten de
benim gibi
büyük bir canavarsın
bir ejderha...
Aşkların en büyüğünü
ateşlerin, suların, toprağın en derinlerinde
bütün gözlerden uzakta
ruhta yaşar olduk.
Ben sana herşeyi
kendinden köklendirerek verdim.
Seni özgür kıldım
ve sen şimdi daha bir tutkun
daha bir deli
daha bir aşık...
Aykırılıklarda ruhlarımız
çiçek açmış benliklerimiz
ve inan bana
bu, yüzyıllara
dönemlere
tarihlere bedel...
göreceksin
görecekler...
Ömer Dalman (05.10.2008)
www.antoloji.com/omer_dalman
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder