Hani vardır ya
metropol sosyetesinde
ve entelinde;
ortak şeyleri dinlediklerinden kimi zaman
biraraya geldiklerinde
dinledikleri sanatçıları tokuşturduklarında
nasıl da aldatıcı bir kurtarılmışlık hissiyle
zaferleri paylaşırlar!?
Gözlerinde o sözde bütünlüğün ışığı parlar.
Sanki dünyayı, ahireti
ışığı-karanlığı
ortak dinledikleri şeylerle çözmüşler gibi,
sanki böylece dertlerinden
hayatı çözmekten
ölümden ve ötesinden
paçayı sıyırmışlar gibi
bebekler gibi
nasıl da morallenirler!
Her şey öyle iki şarkı kadar kolay olsaydı;
biz burada yazar mıydık onca şiiri adamım!?
Pehhh!!!..
Ömer Dalman (21.06.2008)
www.antoloji.com/omer_dalman
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder